یلدا

. ﺩﻭ ﻗﺪﻡ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﯿﺰ ﺑﻪ ﯾﻐﻤﺎ ﺑﺮﻭﺩ

ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﮓ ِ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺯ ﮐﻒ ِ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺮﻭﺩ

ﻫﺮﮐﻪ ﻣﻌﺸﻮﻗﻪ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺨﺖ ﮔﻮﺍﺭﺍﯾﺶ ﺑﺎﺩ ......

ﺩﻝ ِ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺷﻮﻗﯽ ﭘﯽ ِ ﯾﻠﺪﺍ ﺑﺮﻭﺩ؟

ﮔﻠﻪ ﻫﺎﺭﺍﺑﮕﺬﺍﺭ!

ﻧﺎﻟﻪ ﻫﺎﺭﺍﺑﺲ ﻛﻦ!

ﺗﺎﺑﺠﻨﺒﻴﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﺗﻤﺎﻡ !!

ﻣﻬﺮﺩﻳﺪﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺑﺮﻫﻢ ﺯﺩﻥ ﭼﺸﻢ ﮔﺬﺷﺖ ....

ﻳﺎﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎﻝ ﺟﺪﻳﺪ !!

ﺑﺎﺯﻛﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻴﺪ !!

ﺍﻳﻦ ﺷﺘﺎﺏ ﻋﻤﺮﺍﺳﺖ ...

ﻣﻦ ﻭﺗﻮﺑﺎﻭﺭﻣﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺖ !!

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺲ ﺍﺳﺖ؛

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻛﻢ ﺍﺳﺖ؛

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻏﻢ ﺍﺳﺖ؛

ﭼﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﻡ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺩﺍﻡ ...

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻌﺮﻛﻪ ﻫﻤﺖ ﻣﺎﺳﺖ ...ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻴﮕﺬﺭﺩ ...

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻣﻼﻣﺖ ﺑﺪﻫﺪ؛

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﺳﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﺪﻫﺪ؛

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﮔﺎﻩ ﺑﻪ ﻧﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺟﻬﺎﻧﺖ ﺑﺪﻫﺪ؛

ﭼﻪ ﺑﻪ ﺭﺍﺯ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺯ ﻭ ﭼﻪ ﺑﻪ ﻧﺎﺯ ...

ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻴﺪﺍﺭﯼ ﻣﺎﺳﺖ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯿﮕﺬﺭﺩ

ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﯼ ﻣﺒﻬﻤﯽ ﺍﺯﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﺳﺖ ... ﻫﺮﮐﺠﺎﺧﻨﺪﯾﺪﯾﻢ

.... ﻫﺮﮐﺠﺎﺧﻨﺪﺍﻧﺪﯾﻢ ... ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﯽ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ

ﻣﯿﺎﻥ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﺑﺮﮒ ﻫﺎﯼ ﺧﺸﮏ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ

ﻓﻘﻂ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻫﻨﻮﺯ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭ ﻟﺒﺮﯾﺰﯼ …

ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺁﺧﺮ ﭘﺎﯾﯿﺰﺕ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﺶ ﺧﺶ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯼ ﻗﺸﻨﮓ !

” ﯾﻠﺪﺍ یت مبارک"